De interimmanager als bondscoach
‘It’s the economy, stupid!’ Kennen jullie deze beroemde uitspraak nog van Bill Clinton in de verkiezingscampagne tegen George Bush? Clinton had een haarscherp gevoel voor wat écht belangrijk was. In dit geval was dat werkgelegenheid. Clinton legde de nadruk op banen voor Amerikanen en wist hiermee Bush te verslaan. Zijn zege was uniek want een zittende president wist nagenoeg altijd te winnen van een nieuwe uitdager. Moraal van het verhaal: je moet weten wat echt belangrijk is.
Als interimmanager heb je vaak weinig tijd. Resultaten worden binnen enkele maanden verwacht. Cruciaal is daarbij dat je werkt met de juiste mensen, want je hebt (te) weinig tijd voor langdurige ontwikkeltrajecten. Snel ingrijpen is dus cruciaal.
Tijdens mijn kennismakingsronde met de leden van mijn managementteam, kwam ter tafel dat er enkele hoofdpijndossiers waren. De beoogde verbouwing was zo’n dossier. Hierover werd al maanden gepraat, tot ruzie aan toe. De deadline kwam eraan en er was nog steeds niets geregeld. Na enkele overleggen met de verantwoordelijke manager en anderen, was mijn conclusie dat de verbouwing niet het echte probleem was. Het functioneren van Kees, de manager die de verbouwing zou regelen, was het werkelijke probleem. Kees kon simpelweg niet leidinggeven. Daarom heb ik Kees uit zijn functie gehaald. Pijnlijk maar noodzakelijk. Daarna begonnen andere hoofdpijndossiers ineens ook te lopen.
Welke rol vervulde ik hier?
Cruciaal is dat je de juiste mensen hebt op belangrijke plekken in je team. Je hebt vaak geen tijd om langdurig te coachen en trainen. De bondscoach zit ook in zo’n situatie. Waarom wist Louis van Gaal bijna wereldkampioen te worden met Oranje? Omdat Van Gaal de juiste mensen op het juiste moment in het veld bracht. En dat is soms pijnlijk want je moet mensen teleurstellen. Maar als je dat niet doet, is het vaak aanmodderen. Ingrijpen dus!
Wat levert het op?
- Doorbraak
- Energie